Even wat argumenten om dit krachtig te ontkennen:
1. Ik verslijt heel snel schoenen (true story). Dat komt omdat ik veel te voet ga.
2. Niet alle schoenen passen bij alle kleren, dus voor verschillende outfits heb je nu eenmaal verschillende schoenen nodig.
3. Mijn voeten groeien al heel lang niet meer.
4. De schoenen maken de vrouw.
Anyway, eigenlijk valt die verslaving best wel mee (ontkenningsfase?). Ik kijk vooral heel graag naar schoenen. De obsessie is er gekomen doordat ik nooit schoenen in mijn maat vind. Ik ben gezegend met een maatje 41, wat op zich wel meevalt. Er bestaan echt wel schoenen in die maat, maar niet veel. Je zult zien dat maat 41 er altijd onmiddellijk uit is. In de solden moet je ook eens de rekken inspecteren, dan valt het nog veel harder op. Eerst naar 37 of 38: het walhalla. Daarna tot helemaal achteraan in de winkel naar de 41: gedrochten. Een ander woord kan ik er niet voor vinden.
Damesschoenen moeten schattig zijn. In de etalage zijn ze dat ook. Tot je ze ziet in maat 41 (die zetten ze natuurlijk niet in de etalage, ze hebben er al zo weinig)...
Ik koop dus niet zo veel schoenen omdat het heel lang duurt voor ik mijn zin en maat heb gevonden (vraag maar aan Anne).
Desondanks is het rare aan de hele situatie nu wel dat ik zo ongeveer verga in de schoenen. Ik heb een schoenenkast, eentje van Ikea. Daar kunnen er acht paar in. Acht paar schoenen. Serieus. Wat waren die mannen van Ikea aan het denken?? Dat het mannen waren, ben ik zeker van. Stefan z'n schoenen nemen 2 vakken in beslag. Dat maakt dat ik nog 2 vakken over heb voor mijn schoenen. Vier paar schoenen dus. Dat is een vrij hopeloze situatie. Daarom heb ik twee gigantische bakken gekocht (ook in Ikea). Die staan bovenop de kleerkast en zitten ook vol met schoenen. Daarnaast staan ook nog 3 aparte dozen met laarzen. De bakken waren wel groot genoeg voor de laarzen op zich, maar eigenlijk zitten ze al boemvol met gewone schoenen, dus waren er nog dozen nodig. En op de grond in de slaapkamer staan nog schoenen die ik met alle goede wil van de wereld niet opgeruimd krijg. En in de living staan eigenlijk ook altijd nog wel een paar schoenen. Of in de gang. Nu was ik laatst thuis in Knokke, en wat ontdekte ik daar toen ik m'n oude kast open deed? Juist, een lading schoenen waarvan ik het bestaan vergeten was.
Blijkbaar moet ik dan toch wel al een behoorlijk fortuin gespendeerd hebben... en het toppunt is dat ik nooit schoenen heb om aan te doen!
Verslaafd? Wie? IK?
